σπερηδών

ἡ Α

(κατά τον Ησύχ.) «εἴλησις, περιπλοκή».

[ΕΤΥΜΟΛ. < σπεῖρα + επίθημα -ηδών (πρβλ. αλγ-ηδών, τερ-ηδών). Ο τ. πιθ. πρέπει να γραφεί σπειρηδών].